De Kapster

Categorie: Hetero
Geschreven door: waldnita@hotmail.com
Gepost op:
Cijfer: 10.0

'; cijfer 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

De Kapster
Ergens in de verte valt een autodeur dicht. Ik draai me om. Half dromend zie ik haar silhouet voor me. Weer een knal met een deur. Knipperend met m'n ogen kijk ik op de klok. Half acht. Rollend op mijn andere zij, nestel ik me nog even in het warme dekbed. Met gesloten ogen doe ik mijn uiterste best de droom te koesteren die voor het dichtslaan van de autodeur mijn brein passeerde. De erectie die dat opleverde is in mijn beleving immens. Ter bevestiging schuif ik tot twee maal toe met mijn hand over mijn stijve lid.
Een heerlijk gevoel als ik mijn harde pik dichter naar me toe trek. Ik draai mezelf op de rug en probeer al dommelend haar beeld angstvallig bij me te houden. Wetend dat het een verloren strijd is, kijk ik opnieuw op de klok. Half negen alweer. Ik stap het bed uit, terwijl mijn jongeheer halfstok tussen mijn benen zwabbert.
Kijkend in de spiegel zie ik mezelf en strijk door mijn haar. Zou ik vandaag gaan of niet. Voor haar hoef ik het niet meer te doen. Terugkomen doet ze toch niet meer. Daarbij is het vakantie en wat doet het er dan eigenlijk toe. Aan de andere kant is het ook weer eens wat anders dan altijd naar dezelfde.
Na het ontbijt hijs ik mezelf in mijn jas, stap in de auto en vervolg de weg richting het onbekende dorp. Even een krantje halen en dan zien we wel verder.

Als ik de auto heb geparkeerd, loop ik langs diverse winkeltjes op zoek naar een sigarenwinkel. Ik koop een krant en sla een penthouse open. Een mooie blonde dame in spannende lingerie staart me aan. Helaas is ze slechts van papier en niet van vlees en bloed. Ook de dames in de playboy kunnen mijn goedkeuring wegdragen. Bij één van de dames op de foto begint het zelfs te kriebelen. Weer denk ik aan haar. Waarom heeft het toch zo moeten gaan.

Als ik terug loop naar mijn auto en wil instappen, valt mijn oog op een uithangbord van een kapperswinkeltje in één van de zijstraten. Zou het al open zijn? Kijkend op mijn horloge, leg ik de gekochte artikelen op de voorbank van de auto en loop erheen. Als ik mijn hand op de klink van de voordeur leg, blijkt deze moeiteloos open te gaan en steek mijn hoofd om de hoek. Niemand te zien. Wel valt me onmiddellijk de leuke nostalgische sfeer op in de ruimte. Een enorm verschil met de kille, steriele zaak van thuis.
Ik laat me in een stoel zakken en kijk geïnteresseerd naar het antieke interieur.
“Is daar iemand?”.
Automatisch kijk ik die kant op waar het geluid vandaan komt.
Een deur gaat open en met gefronste wenkbrauwen kijk ik naar de gestalte in de deuropening.
Naar mate de persoon dichterbij komt begint mijn hart sneller te kloppen. Zo’n mooie verschijning had ik totaal niet verwacht in een gehucht als dit.
Vriendelijk geeft ze me een hand
“Ga zitten”.
Uiteraard volg ik haar gedwee en neem haar goed in me op.
“Hoe wil je het?”.
Haar aankijkend.zou ik wel weten wat ik met het wilde, maar houdt me uiteraard correct bij het onderwerp.
“Doe maar wat u leuk vind”, zeg ik quasi onzeker.
“Je hoeft geen u te zeggen, hoor. Volgens mij zijn we van dezelfde leeftijd”.
Glimlachend volg ik haar bewegingen in de spiegel. Haar lange, rossige, krullende haar hangt als een parelen ketting tot op haar middel. Het iets boven de knieën vallende rokje, accentueren een paar mooie lange benen. Tot overmaat van ramp heeft ze ongeveer dezelfde spannende kousen aan als de dame in de playboy.
“Ach”, zeg ik dromerig, “ik zou het niet weten. Je mag een dame nooit naar de leeftijd vragen heb ik geleerd”.
“Keurig opgevoed, dus”, lacht ze
Als ik haar handen door mijn haar voel gaan, is ieder antwoord van mijn kant onmogelijk geworden.
“Je komt hier zeker niet vandaan hè. Ik heb je hier tenminste nooit eerder gezien”.
Tot mijn spijt kan ik helaas niet anders dan haar opmerking bevestigen.
Terwijl ze met mijn haar speelt, sla ik af en toe stiekem mijn ogen naar beneden en geniet van haar prachtige benen en middel.
“Ik ben hier op vakantie”, antwoord ik, om het vraag en antwoord spel mee te spelen.
“O zo. Op de camping?”.
“Nee”, reageer ik, contact zoekend in de spiegel, “ik pas op een huis van een kennis”.
Al heen en weer pratend kan ik mijn ogen niet van haar af houden en moet tot de conclusie komen dat dit één van de mooiste, aantrekkelijkste vrouwen is die ik ooit eerder heb ontmoet.
Even voel ik haar been langs mijn lichaam gaan. Hoewel zij er niets van lijkt te merken, weet ik niet waar ik kijken moet en hoop tegelijkertijd op een herhaling.
Dan draait ze naar de spiegel en gaat voor me staan om mijn kuif de juiste behandeling te geven.
Opnieuw lacht ze.
“Je lijkt Elvis wel. Moet het veel korter?”
Clichématig antwoord ik als voorheen.
“Doe maar wat je leuk vind”.
Ondertussen kijk ik naar haar mooie mond en ogen. Zoals ze voor me staat, maakt haar houding en uiterlijk meer in me los dan me lief is. Als ze klaar is met knippen en de tijd van afrekenen is gekomen, breekt dat gevoel me even op.
Als ik betaald heb, komt ze achter de kassa vandaan en geeft me een hand ter afscheid..
Ik leg de mijne in de hare en trek haar plots heftig naar me toe.
Met haar prachtige krullende haar, wijd uitgespreid langs haar gezicht, zie ik haar al voor me liggen. Het liefst zou ik woest de panty’s van haar lijf willen rukken, mijn harde lul tussen haar mooie, lange richtingaanwijzers laten verdwijnen, om met gezwinde spoed het zaad veel te snel met golven naar binnen te spuiten.
Plots kom ik weer tot mezelf.
Nog altijd staat ze dicht tegen me aan gedrukt.
“Excuus, excuus”, zeg ik beschaamt en durf haar niet meer aan te kijken.
Snel pak ik m'n jas, draai me om en haast me naar buiten.

2 Nieuwe ervaringen
Verrast staarde ze hem na. Er lang bij stil staan kon ze niet, de volgende klanten dienden zich al weer aan. Routinematig vroeg ze naar de gewenste haardracht van de nieuwkomers. Het moment van daarnet hielden haar gedachten echter nog even in bedwang.
Zoals bij bijna alle mannelijke klanten, fonkelde ook in zijn ogen bewondering voor haar uiterlijk. Een plezierige bijkomstigheid bij deze klant was dat hij ook geïnteresseerd leek te zijn in haar persoon. Een ontwapenende vent, maar misschien voor haar ook wel weer te lief.
“Hé, lekker ding, slecht geslapen. Is er nog een koffie?”.
Eén van de nieuw aangeschoven klanten doorbrak haar gedachten. Ze draaide zich om en zag twee mannen zitten wachten om verlost te worden van hun haardos.

Kort nadat ze het winkeltje had overgenomen, waren op de maandag en de donderdag mannendagen ingesteld. Het succes was meer dan goed te noemen. Rond koffietijd vlogen ze als bijen op de nectar af. De aanleiding was een weddenschap met één van haar vriendinnen.
“Jij redt dat nooit in dat confessionele gehucht”, reageerde haar vriendin op het nieuws van de aankoop.
“Wedden van wel”, had ze geantwoord.
“Op een etentje dan”.
Het werd een dubbele uitdaging. Ten eerste omdat ze de weddenschap wilde winnen, al was het alleen al om de eer. Maar meer nog dan dat, hield ze van de spanning die het met zich meebracht richting het mannelijk geslacht. Door haar ervaring wist ze precies op welke plek ze het mannelijk geslacht moest raken. Heerlijk vond ze dat en kikte er erg op. Hoewel ze het in de winkel niet liet merken, genoot met volle teugen van al die aandacht. Als ze alleen thuis was, fantaseerde ze er regelmatig warmpjes over door.

Terwijl ze de mannen een kop koffie bracht, kwamen er twee nieuwe, onbekende klanten de winkel binnen.
Onmiddellijk zag ze de verbaasde blik bij één van hen.
“Zo”, zei hij, haar van top tot teen opnemend, “is hier nog meer te halen dan alleen maar knippen”.
“Je kan een kop koffie erbij krijgen”, antwoordde ze ad rem
Lachend zetten de mannen zich op een stoel. Bij elke beweging werd ze intens gevolgd. Tijdens het knippen toonde één van de mannen zich een ware macho. Ze glimlachte om zijn opmerkingen en bedacht hoe ze hem van repliek zou dienen.
Onverwacht draaide ze naar rechts om iets te pakken. Terwijl ze met één been op de grond bleef staan, plaatste ze de ander op een voetenbankje. Bewust boog ze voorover, waardoor haar rok iets omhoog schoof. Door haar houding viel haar rokje nog strakker over haar billen en verraden de kousen haar mooie stevige bovenbenen.
Het hanengekraai, veranderde onmiddellijk in hartstochtelijke blikken.
Toen ze de schaar weer oppakte, slaakte één van de mannen een diepe zucht.
“Tsjonge Jan, volgens mij moet m’n haar volgende week weer geknipt”.
De ander lachte.
“Ik geloof dat niet alleen mijn haar een beurt zou moeten hebben”.
Wijselijk hield ze haar mond, maar genoot in stilte van de opwinding die ze bij de mannen opriep.

Toen ze klaar waren en af moesten rekenen, kwam er één brutaal tegen haar aan staan.
“Zeg schat, weet je vriendje wel dat je hier alleen in de winkel staat?”.
Ze keek de man recht in de ogen aan
De ander kwam ook iets naar voren.
“Of heb je geen vriendje?. Want dan…”
“Dan wat…”, antwoordde ze vriendelijk.
Op het moment dat de ander z’n hand op haar middel wilde leggen, ging de winkeldeur open.
Degene die binnenkwam moet de situatie snel en goed hebben ingeschat.
“Heren, wilt u zo vriendelijk zijn mevrouw met rust te laten. Ze doet haar werk en niets anders”.
Uiteraard herkende ze de binnenkomer onmiddellijk. Vanaf het begin was hij al vaste klant. Toen ze hem een keer in het dorp was tegengekomen, had hij haar uitgenodigd om een kop koffie te drinken in een plaatselijke lunchroom. Daarna had hij haar een paar keer uitgenodigd om mee te gaan naar een theatervoorstelling. Elke keer had ze het afgewezen.
Of ze nu blij moest zijn met zijn verschijning wist ze eigenlijk niet. Ze vond het woordenspel met de twee eerlijk gezegd wel iets spannends hebben. Mannen uitdagen was in het verleden één van haar favoriete hobby’s geweest. Probleem was destijds wel dat het haar volledig ging beheersen. Wilde ze een eigen toekomst opbouwen, moest ze zich er wel van losmaken en koos een andere weg. Nu met haar eigen winkel, realiseerde zich maar al te goed dat ze niet te ver moest en kon gaan. In die zin was zijn komst welkom.
“Dank je”, antwoordde ze de man en wees hem de plek naar de kapperstoel.
De man maakte dankbaar gebruik van de situatie.
“Je ziet er weer goed uit vandaag”.
Verlangend bleven zijn ogen aan haar rondingen kleven. Bewust had ze een strakke blouse aangedaan om haar volle borsten te accentueren. Inmiddels kon ze haar vaste, mannelijke klanten in twee categorieën opdelen. In billen en borsten liefhebbers. Hij was er duidelijk één van die der borsten. Ook de billen liefhebbers kwamen bij haar echter goed aan de trekken. De schepper had haar op beide punten goed bedacht. Zowel de borsten als billen waren vol van vorm met daartussen een slanke taille.
“Mag ik je nog een keer vragen of je met me uit zou willen, ik heb…”.
Gezien de situatie was ze al bang dat hij het opnieuw zou vragen. Tactisch speelde ze het spel mee.
“Wanneer zou dat dan zijn?”.
“Volgend weekend. Een dansfeest bij Vos”.
“Ik dacht dat ik iets had, ik zal ….”.
“Dus je kan weer niet”.
“Dat moet ik even…”
“Je hebt ook altijd wat…”.
“Ik heb inderdaad veel vrienden en kennissen”.
“Dat zal wel ja”, reageerde hij geprikkeld.
Zijn houding was duidelijk anders dan daarnet.
“Als je niets met mij wilt, moet je het gewoon zeggen”.
Opgelaten over de situatie, antwoordde ze niet direct.
Met hem uitgaan ging haar een stap te ver. Toen ze nog in de grote stad woonde, neukte ze een tijd lang alles wat los en vast zat. Haar uitdagend gedrag leidde zeer regelmatig tot heerlijke, niets verplichtende vrijpartijen.
Met de dorpsfiguur voor haar, zou dat haar inziens heel anders zijn. Van een one night stand zal hij wel nooit gehoord hebben. En van hem los komen zou zeker niet gemakkelijk zijn. Wat ze met hem ook zou doen, het zou altijd schade doen aan haar kappersimago.
Toen hij klaar was en de kappersstoel uitging, kwam ook hij dicht tegen haar aanstaan en pakte haar schouder beet.
Hij wilde iets zeggen, maar ze was hem voor.
“Ik laat het je weten”.
In een mum van tijd verliet hij zonder iets te zeggen de winkel.

Na sluitingstijd dronk ze, alles even rustig overdenkend, nog een kop koffie. Daarna sloot ze de winkel, liep in gedachten richting haar auto en reed huiswaarts. Na een paar kilometer bedacht ze zich en reed terug. Zette de auto op een parkeerplaats, stapte uit en liep de parklaan op richting het station.
Plots werd ze van achteren beet gepakt en ruw het parkachtige landschap in gesleept. Haar hoofd probeerde ze om te draaien, maar een stevige hand belette dat. Tegelijkertijd werd er iets over haar gezicht geschoven, waardoor het donker werd voor haar ogen. De belager trok haar nog iets verder mee het park in. Uiteraard begreep ze maar al te goed waar ze onverwacht in terecht was gekomen. Ze had altijd begrepen dat, om de boel niet te verergeren, het in dergelijke situaties het beste was zo min mogelijk weerstand te bieden. Er onderuit komen kon ze toch niet.
Hardhandig werd ze met haar buik op de grond gelegd. Haar kousen werden wild van haar lichaam gerukt. Een hand schoof onder haar rok en dook regelrecht op het doel af. Toen de man het slipje kapot scheurde, voelde ze zijn hete adem in haar nek. Elk moment verwachtte ze datgene wat zou komen. Over een verkrachting had ze wel eens gefantaseerd, maar in werkelijk was het wel wat anders.
Ze hoorde hoe de man zijn riem los maakte. Toen hij haar benen optrok, drukte hij zijn harde lul tegen haar kutje. Om de pijndrempel zo laag mogelijk te houden, gaf ze zo min mogelijk tegenwicht. Ze voelde hoe met kracht haar poort werd open geduwd. Even leek het alsof haar kutje op knappen stond. Niet alleen door de vernederende situatie, maar mede door de dikke pik die haar droge kutwand leek open te splijten.
Hij bleek minder snel klaar te komen dan ze had verwacht en gehoopt. Om hem meer op te winden, stak ze haar kont wat omhoog, in de hoop dat hij zo sneller zou komen. Haar actie bleek succesvol. Zijn ademhaling werd dieper en heftiger en onder hevig gekreun spoot de man alles wat hij in zich had bij haar naar binnen. Daarna eindigde het net zo onverwacht als het begon.
Al snel merkte ze dat de persoon vertrokken moest zijn en probeerde zich van de hoofddoek te ontdoen. Om zich heen kijkend kon ze wel janken. Ze lag in een modderig stuk van het park onder een struik. Haar jas zat onder de modder en zo zou het ook wel eens met haar gezicht kunnen zijn. Ze keek hoe haar panty’s tot op haar enkel hingen. Beschamend was de situatie zeker. Toen ze voorzichtig opstond, vermande ze zich. Wat zou ze doen. In normale omstandigheden misschien wel niets, maar nu ze in dit dorp werkte, was het wellicht beter om aangifte te doen. Niets doen zou ten koste kunnen gaan van haar winkel.

3 Onverwachte momenten
Met mijn handen op de rug kijk ik door het raam naar buiten. Het weer is redelijk. Nog één oefening op de piano, daarna dan maar aan de boodschappen. Na een tijdje loop ik dan ook met een Albert Hein tas in m’n hand naar de auto. Onderweg passeer ik een bloemenstalletje. Zou het een idee zijn? Echt fantastisch is mijn gedrag nou ook weer niet geweest. Misschien opent het de poort naar een tweede knipbeurt. Voor zo’n vrouw zou ik de afstand wel willen overbruggen. Bovendien haalt het iets van het schuldgevoel weg.
“Geeft u die maar” en wijs naar een boeketje waar oranje in overheerst.
Eerst maar afgeven denk ik, anders moet ik met het boeket door de supermarkt. Lijkt me niet verstandig.
Zodoende parkeer ik de auto in de buurt van de kapperswinkel. Eenmaal uitgestapt loop ik er enigszins schuchter op af. Hoe zou ze reageren? En wat moet ik verder eigenlijk zeggen. Haar uitnodigen? Naar mate ik dichterbij komt neemt de onzekerheid toe. Moet ik het überhaupt wel doen. Is het niet wat overdreven? Misschien heeft zij het wel helemaal niet zo ervaren.
De winkel naderend, lijkt het achter de winkelruit erg donker en somber.
Met de klink in mijn hand, bevestigt het mijn vermoeden. Gesloten. Zoekend naar informatie Ik over de openingstijden, zie ik al snel een bordje dat aangeeft dat de winkel open had moeten zijn. Vreemd.
“Wat doet u hier?”.
Als ik me omdraai zie ik twee agenten achter me staan.
“O, ik wilde de kapster dit boeketje overhandigen. Ik was hier gisteren en….”.
“U was hier gisteren?”.
“Ja, om m’n ….”.
“Hoe laat was u hier?”
“Vroeg. Volgens mij was ik de eerste. Hoezo…..”.
Indringend kijkt één van de twee agenten me aan.
“Zou u mee willen komen naar het bureau. Er is inderdaad iets gebeurd. Misschien kunnen wij uw verklaring gebruiken”.
Even twijfel ik. Mee naar het bureau. Verklaring. Wat moet ik nou verklaren?
Liever dus niet eigenlijk. Ik kijk de agenten aan.
De nieuwsgierigheid naar wat er gebeurd kan zijn prikkelt me. Zodoende knik ik instemmend en stap in de politieauto. Ondertussen neemt één van de agenten contact opneemt met een collega.

In het bureau aangekomen, word ik naar een klein kamertje geleid. Daar krijg ik koffie aangeboden en word verzocht te wachten.
Als na verloop van tijd de deur wordt geopend, frons ik mijn wenkbrauwen van verbazing. Zij hier?
Onmiddellijk sta ik op.
Qua kleding ziet ze er een stuk soberder uit dan gisteren in de winkel, maar misschien is het juist diezelfde soberheid die haar schoonheid benadrukt.
Wat vind ik dit een mooie vrouw.
“Was deze meneer gisteren bij u in de winkel?”.
Ze knikt bevestigend.
“Maar ik…”.
“Had hij vreemd gedrag jegens u?”, interrumpeert de agent haar.
Opeens lijk ik wakker te worden geschud. Wat is hier gaande. Zou ze aangifte hebben gedaan?
“Zou ik mogen weten wat hier aan de hand is. Ik vind dit nogal bizar”, zeg ik zichtbaar geïrriteerd, “u heeft het over een verklaring, niet over een confrontatie. Ik zou niet weten wat ik….”.
“Mevrouw is gister na sluitingstijd verkracht in het park bij het station. We doen onderzoek naar de dader”.
Verbouwereerd plof ik terug in mijn stoel.
“Verkracht?”, herhaal ik zachtjes terwijl ik haar meelijwekkend aankijk.
Getergd sta ik weer op.
“U denkt toch niet dat ik….”.
“Waar was u tussen zes en half zeven gisteravond”.
“………..het in mijn hoofd zou halen om deze dame te verkrachten. Volgens mij is ze daar te kostbaar voor”.
“Waar was u gisteravond”
“Denk u dat ik met een bloemetje kom aanzetten als ik haar de dag ervoor verkracht zou hebben?”. Terwijl ik mijn woeste woorden door de kamer smijt, kijk ik haar aan. In haar gezicht zie ik eigenlijk geen tekenen van boosheid. Integendeel. Als ik naar het boeket kijk, krijg ik de balen van het gedoe. Had ik maar nooit langs dat stalletje gegaan.
“Waa….”.
“Dat is nu al de derde keer dat u dat vraagt”, schetter ik vrolijk voort, “ik was aan het pianospelen. Misschien kunnen de buren het bevestigen, in de hoop dat ze thuis waren”.
“Waar woont u?”, vervolgd de agent.
Ongevraagd laat ze plots een paar woorden uit haar mooie mond vallen.
“Agent. Ik geloof niet dat deze meneer….”.
“Mevrouw, met alle respect, maar we kunnen en mogen niets uitsluiten”.

Zo worden al mijn gegevens genoteerd en verlaat ik hevig balend het kamertje.
Terwijl ik naar de uitgang loop, zie ik haar in de hal zitten. Schuchter draai ik mijn hoofd naar haar om. De gedachte dat zij zou denken dat ik haar verkracht zou hebben, geven een leeg gevoel. Als ik haar vluchtig aankijk, lijkt ze me te wenken. Ongeloofwaardig draai ik mijn hoofd nog een keer haar richting op. Het lijkt er toch werkelijk op.
Even vertraag ik mijn pas. Dan zie ik haar op me afkomen en stopt ze een kaartje in mijn hand. Onmiddellijk gaat ze weer terug naar haar zitplaats. Haar nog één keer aankijkend loop ik het gebouw uit.
In de auto haal ik het visitekaartje uit mijn zak. Op de achterkant heeft ze iets geschreven.
‘Bel me morgen, ik wil met je praten’.
Ik staar voor me uit en denk na. Vreemd. Zou ze dan werkelijk denken dat ik het niet gedaan heb. De auto start en ik keer huiswaarts. Van pianospelen is die avond niets meer gekomen.

4. Opus 69
Een restaurant uit de omgeving is onze ontmoetingsplaats.
Verbaast over haar gedrag praten we over koetjes en kalfjes. Ogenschijnlijk lijkt ze in het geheel geen last te hebben gehad van wat er gebeurd is.
Als de koetjes en kalfjes verdronken zijn, komt het onderwerp als onvermijdelijk over de gedempte put.
“Je zit hier wel met één van de verdachten aan tafel”.
Ze glimlacht.
“Ik geloof nooit dat jij de dader bent”.
“Zie ik er dan zo onschuldig uit”, grap ik.
“Volgens mij ben je te lief en zou je dat nooit doen. Ik vond je bloemetje erg schattig”.
“Dank je”, antwoord ik.
Verlegen sla ik mijn ogen naar haar op en verbaas me opnieuw over haar uiterlijk. Haar mond, tanden, ogen en het lange, krullende haar, vormen één oase van schoonheid.
“Heb je een idee wie het dan wel geweest kan zijn?”.
“Ik heb een vermoeden”, reageert ze, zonder het uit te spreken.
“Hoe heet je en waar kom je eigenlijk vandaan?”, vraagt ze opeens.
Even schrik ik. Ik vind dit niet het stadium dat ze iets over mijn achtergrond hoeft te weten. Vrouwen uit het verleden wilden daarom alleen al een relatie. Eerst maar eens zien of er op een juiste basis iets tussen mij en haar gaat of kan ontstaan.
“Ik heet Paul. Ach, wat doet de rest er verder toe”.
“Op zich niets”, antwoordt ze mijns inziens correct, “gewoon belangstelling. Speel je goed piano?”.
Het feit dat ze niet over mijn achtergrond door blijft zeuren, spreekt me aan.
“Goed is wel heel veel, maar ook weer niet onverdienstelijk”.
“Ik zou wel eens wat willen horen”.
Mijn ogen weerkaatsen in haar prachtige blauwe. Meent ze dat werkelijk. Wat zou ze daarmee willen zeggen.
“Ik speel alleen klassiek. De meeste mensen houden van Jazz en zo”.
“Onzin”, is haar antwoord, ”Jazz is natuurlijk prima op z’n tijd, maar Chopin vind ik ook erg mooi”.
“Meen je dat? Ik ken wel een Nocturne en de Wals uit Opus 69”.
Een ondeugende glimlach verschijnt om haar mooie lippen. Als de flonkerende parels van Bizet, verschijnen haar tanden op mijn netvlies.
“Zelf houd ik ook erg van de fuga’s van Bach”, zeg ik kijkend hoe ver haar klassieke liefde strekt.
“Soms”, reageert ze, “Erbarme dich vind ik mooi, dat is dan wel geen fuga”, corrigeert ze zichzelf, “maar vaak vind ik Bach te druk”.
Terwijl ze me verontschuldigd en opstaat om naar het toilet te gaan, verbaast het me in hoge mate dat ze meer van klassiek lijkt te weten dan ik achter haar had gezocht.
Hunkerend volg ik haar gang naar het toilet. Haar elegante loop bewegingen bevestigen opnieuw mijn mening, dat ik zelden zo’n stuk van een vrouw heb gezien.


Een paar dagen later spreken we af op mijn vakantieadres.
“Zo, dus hier verblijf je. Mooi optrekje, tsjonge”, zegt ze uitgebreid om zich heen kijkend.
“Van vrienden van me. Ze zijn een paar weken naar Italië en ik had behoefte aan even iets anders”.
“Wil je wat drinken”.
Ze knikt bevestigend en even later zitten we bij de open haard gezellig te praten.
“Speel eens wat”, zegt ze opeens.
Ik loop naar een andere kamer waar een vleugel staat. Opnieuw zie ik haar verbazing.
“Wat een balzaal”.
Als ik Chopin speel, komt ze naast me staan en luistert aandachtig. Op het moment dat ik de bladzij moet omslaan merk ik dat ze het notenschrift heeft gevolgd en slaat de bladzij voor me om.
Opnieuw een verrassing. Ze kan dus ook nog noten lezen. Het wordt steeds interessanter.

Het meest interessante komt echter als ik de wals van Chopin beëindig.
Achter me staand legt ze plots haar armen over mijn schouder en buigt ze voorover.
Met een warme, hese stem, fluistert ze in mijn oor.
“Ik weet nog een opus waar 69 in voorkomt”, zegt ze.
Niet direct begrijpend waar ze op doelt, draai ik mijn gezicht naar haar toe.
Als ze nog dieper voorover buigt, legt ze haar mond op de mijne, terwijl ze haar armen om mijn schouders legt.
Onmiddellijk begint mijn lichaam te reageren. Zou deze prachtige vrouw zonder enige voorwaarde te stellen met mij….…
Plots gaat het allemaal erg snel en kan ik het amper bevatten. Voordat het goed tot me door dringt, lig ik met ontbloot bovenlijf onder de lakens van het twee persoon bed.
Gespannen wacht ik op het moment dat ze uit de badkamer komt. Als ik haar zie, is van geen enkele peniskromming meer sprake. Als een harde steel vind de immens stijve lul een rechte weg in mijn onderbroek. Hoewel het van mij op dit moment nou niet direct nodig is, heeft ze haar mooie lichaam nog eens versierd met prachtige lingerie. Als ze naast me komt liggen, zoen ik haar op mond ogen en oren. Al snel kijk ik bewonderend naar de lingerie die haar goddelijkheid op verschillende onderdelen nog verhult. Snel, misschien wel voor de eerste keer te snel, ontdoe ik haar van haar topje en kus intens haar borsten. Als hele kleine pikjes voel ik haar tepels hard worden. Opkijkend, zie ik twee prachtige exemplaren die als speentjes verlangend op mijn mond wachten. Opnieuw masseer en zoen ik haar borsten. Daarna zak ik af naar haar buik en laat mijn warme mond langzaam over de binnenkant van haar dijbenen gaan. Als ik haar hoor kreunen, kijk ik op en aanschouw hoe haar prachtige gezicht reageert op mijn handeling. Ik speel wat met het lange, krullende haar en spreidt het over haar borsten uit. Daarna vervolg ik strelend, kussend en likkend mijn weg over de heerlijkste vrouwelijke delen. Ze trekt haar billen op en ontdoet zichzelf van haar slip. Ik spreid haar lippen en laat mijn tong het werk doen. Als een schilder verf ik vol overgave haar binnen en buitenkozijnen. Dat ze ervan geniet is aan alles te merken. Intussen vind ik het tijd dat mijn lul de vrijheid krijgt. Mijn onderbroek is nog niet op het parket geland, of ik voel haar mond al behendig over mijn pik schuiven. Als ze bovenop me komt zitten, en mijn immense paal in haar kutje zie verdwijnen, merk ik hoe ervaren ze moet zijn. Als een Nederlandse Amerikaan draait ze vakkundig haar lichaam over mijn ballen. Van links naar rechts en van voor naar achter. Vooral bij dat laatste kreun ik van genot. In deze houding, kijk ik vol bewondering hoe ze met haar prachtige lichaam een éénheid met het mijne is. Als ik de prachtig gevormde benen, die in het middelpunt mijn pijl trainen, om straks regelrecht in de roos te schieten, de voor gebruik schuddende borsten, het lange haar, met daartussen de prachtige ogen en mond zie, ervaar ik het beeld opnieuw als een goddelijke verbintenis.
Als ze op de rug ligt, pakt ze mijn pik in de hand en wrijft zichzelf ermee langs haar klit. Kermend en schuddend komt ze klaar. Als ik mijn lid opnieuw bij haar inbreng en flink opstoom kom, voel ik aan haar lichaam dat ze opnieuw klaarkomt. Als ik mijn hoogtepunt rijkelijk in haar uitstort, leg ik me naast haar neer en kijk haar aan.
Lief geeft ze me een kus.
Even zak ik weg, om daarna de vraag te stellen die al een tijdje door mijn hoofd gaat.
“Hoe komt het eigenlijk dat je veel van klassieke muziek weet?. Had ik nooit achter je gezocht”.
Ze tilt haar hoofd iets op en lacht.
“Wel en vraag voor dit moment, zeg”.
“Ach, het speelt al een tijdje door mijn hoofd”.
“Nou gewoon, mijn pa heeft conservatorium gedaan en ik had een vriendin die hetzelfde deed als mijn vader”.
“Die vriendin heb je niet meer”.
“Ik heb er in ieder geval geen contact meer mee. Ze is veel weg, misschien is dat…”
“Treedt ze op?”.
“Ze geeft regelmatig pianoconcerten. Wendy Karmijn, ach ja”.
“Maar goed, je noten kennis..”.
“Ik heb zelf een tijdje klassiek gitaar gespeeld, maar doe er al jaren niets meer aan”.

5 Nieuwe en oude dingen
Ze vond het schattig hem te zien zitten met zijn bloemetje op het politiebureau. Toen ze hem hoorde praten, wist ze vrijwel zeker dat hij het niet gedaan kon hebben. Daar was hij volgens haar te lief voor.
Maar goed, de politie moest nou eenmaal haar werk doen.
Vanuit een soort aandoenlijkheid wilde ze hem spreken en schreef haar privé-nummer op de achterkant van het visitekaartje. Zodoende kwamen ze tot een afspraak.
Door alles wat er gebeurd was, kwam dat gevoel van vroeger meer en meer terug. Latent was het altijd wel aanwezig, maar door de keus van een eigen onderneming kon ze het tot op dit moment goed beteugelen. Maar het voelde al een tijd dubbel. Aan de ene kant het belang van de onderneming, aan de andere kant de hang naar mannelijke aandacht. Over mannelijke belangstelling had ze dan wel geen klagen, ze kreeg echter meer en meer behoefte, de afstandelijke, zakelijke aandacht om te zetten in fysieke daadkracht. Normaliter zou een balans daarin heel goed kunnen, ware het niet zat zij niet zo doorsnee in elkaar zat. Een vaste relatie benauwde haar al snel, waardoor ze in het verleden bewust vele losse contacten had gehad. In het belang van de winkel zou dat in een dorp als dit niet kunnen. Maar de behoefte naar fysieke aandacht groeide. A-priori had zelfs de verkrachting er aan bij gedragen. Hoewel ze de vernederende situatie zo snel mogelijk wilde beëindigen, betrapte ze zich er op dat ze op den duur die stotende lul steeds lekkerder begon te vinden. Ze baalde ervan dat ze dat niet uit haar gevoel kon zetten. Waarom was ze niet gewoon wat meer zoals zo vele anderen.
Toen ze hem zag, had ze even de hoop het wellicht bij zo iemand wel te kunnen. Geen dorpeling, leuk uitziende vent, ontwapenend, een aandoenlijke bloemetje en het pianospel dat haar intrigeerde. Uiteindelijk had muziek veel met haar opvoeding te maken gehad en met haar veel te jong overleden vader.
Dientengevolge had ze zich bewust laten uitnodigen en zijn opmerking over opus 69 als aanleiding goed kunnen gebruiken. Toen ze zijn pik bij haar naar binnen voelde gaan, en de man onder haar zag, gaf dat wel een goed gevoel, maar toen het zaad stotend tegen haar kutwand spoot, had ze iets gemist. Nog meer passie en hartstocht. Op z’n minst had ze graag dierlijk op z’n hondjes bereden willen worden. Ze kon erg genieten van een mannenlichaam dat intens tegen haar billen kletste, terwijl ze zichzelf masseerde. Natuurlijk had ze het zelf kunnen voorstellen, maar om te zien of het ook in hem zat, spraken ze nog een paar keer af.
Intussen ging het dagelijkse werk in de winkel gewoon door.

Op één van de mannendagen kwam er tegen de middag weer een nieuwe klant de winkel in.
Ze herkende hem als één van de twee mannen die een tijd geleden nogal hanerig gedrag had vertoond.
Toen hij aan de beurt was, was zij het die het initiatief nam.
“Zo ben je er weer. Is je vriend er niet?”.
“Kon geen vrij krijgen. Je ziet er weer spannend uit moet ik zeggen”, merkte hij, onmiddellijk van onderwerp veranderend, op.
Nadat hij haar in zich had opgenomen, keek hij de winkel rond. Tot op dat moment bleek hij de enig overgebleven klant.
Tot haar verbazing praatte hij gezelliger over dingen dan ze had verwacht. Tijdens de knipbeurt ging opnieuw de winkeldeurbel. Een nieuwe klant diende zich aan. Toen ze omkeek en de man vriendelijk begroette, knipperde ze even met haar ogen. Plots zat er een hele mooie, aantrekkelijke man te wachten. Een dergelijk type had ze nog niet eerder geknipt. Ze betrapte zich erop dat ze al pratend met de man in de stoel voor haar, regelmatig even in haar ooghoeken naar de nieuwe klant keek.
Toen de knipbeurt klaar was kwam de man uit zijn stoel en betaalde. Terwijl ze achter de kassa stond en het geld opborg, speelde zijn machogedrag weer op.
“Zeg”, begon hij ietwat platvloers,”moet je eens horen. In het dorp zeggen ze dat je niet te versieren bent. Is dat nou zo. Je bent toch een verschrikkelijk lekker wijf. Zou toch zonde zijn d…..”.
“O ja, zeggen ze dat?”.
Enigszins getergd keek ze naar de wachtende man, die wat naar buiten leek te kijken.
De ander knikte en liet zijn ogen opnieuw over haar lichaam gaan.
“Dat zeggen ze ja, en ook dat je geen vriend hebt, dus..”.
“Dus wat”.
“Men vindt het vreemd dat zo’n mooie vrouw geen vriend heeft. Misschien ben je wel lesbisch denken ze”.
Ze draaide haar hoofd in de richting van de man, die nog altijd keurig op zijn stoel zat te wachten. Hij glimlachte.
“Ze denken maar”.
“Je kan het tegendeel bewijzen”.
Met gefronste wenkbrauwen keek ze hem aan en schudde wat met haar hoofd.
Voordat ze iets kon zeggen, reageerde de man voor de toonbank opnieuw.
“200 euro. Dat’s goed betaald”, zei hij op gematigde toon.
Opnieuw fronste ze met haar wenkbrauwen.
Hoorde ze het goed. Sex voor geld? Dat had ze nog nooit gedaan en dan een aanbod in haar eigen winkel? Ze switchte haar hoofd tussen de man in de wachtruimte en die voor haar toonbank stond. Zou hij het gehoord hebben.
Ze krabde achter haar oor.
“Dus je wilt met me naar bed”, antwoordde ze koel, “en dat voor 200 euro”.
“Snel verdiend”, antwoordde hij.
“Hangt er van af hoelang je er over doet”. Ze schrok van zichzelf toen ze er even om moest lachen.
“Lang en goed”, zei hij brutaal.
Ze keek hem nog eens goed aan en liet haar ogen vluchtig over zijn strakke spijkerbroek gaan. Zo te zien zat daar een aardige bobbel. Zou hij zichzelf al hebben zitten opnaaien, of….
Bij Paul mistte ze nog altijd wat, zou dit? Iets spannends had het wel en de gevolgen? Het riep iets bij haar op waardoor ze op dat moment niet in staat was over gevolgen na te denken.
“Voor 350 doe ik het, als je die man daar ook zo gek weet te krijgen, jij betaald en ik de standjes bepaal”.
Intens keek de man haar aan.
“Zo, een trio voor 350”.
Hij keek naar de ander.
“Deal”, sprak hij wel erg snel uit en liep onmiddellijk op de wachtende man af.
Ondertussen ging bij haar de molen werken. Wat had ze gedaan. Terug kon ze niet meer. Maar wilde ze dat ook wel? Hoewel ze veel sex ervaring had, had ze nog nooit een trio gedaan. Wel er veel over gefantaseerd. En dan eventueel nu, voor geld en nog wel met een mooie kerel erbij ook. De gedachte bracht bij haar steeds meer opwinding.
Ondertussen kwam een geheel nieuwe klant de winkel in.
“Sorry”, zei ze met gebroken stem, “ik heb nog één klant en daarna sluit ik. Kunt u morgen terugkomen?”.
Toen ze de winkeldeur dicht deed, kwam de man van het aanbod triomfantelijk op haar af.
“Hij doet het”.
Bij het horen van het antwoord schrok ze, maar tegelijkertijd ging er een geil gevoel door haar heen. Verwacht had ze het niet van de ander, maar nu het onvermijdelijk bleek.
“Waar doen we het”, sprak de man gedecideerd.
Ze sloot de winkeldeur en draaide het bordje open om naar gesloten. Ze wilde de situatie nog een beetje in eigen hand houden en leidde de mannen naar een bijkamertje, waar ze wat rotzooi van een bank en een tafel haalde.
“Eerst betalen”, zei ze streng tegen de ene man, “anders gaat het feest niet door”.
Tot haar verbazing barstte hij van het losse geld en betaalde correct.
Uitdagend kleedde ze zich uit. Terwijl de mannen zich aan haar lingerie vergaapten, kwamen ze langzaam dichterbij. De één ging voor haar staan en de ander achter haar. Heerlijk ervoer ze de mannenhanden die over alle delen van haar lichaam gingen. Ze voelde zich nog geiler worden dan ze al was.
“Wat een lekker lijf”, zei er één.
Toen één van de mannen haar slipje wilde uitdoen, draaide ze zich abrupt om.

“Lang toch?”, lachte ze en greep met haar twee handen naar beide mannenbobbels.
In een oogwenk lagen de broeken op de grond. De kromme herenplassers waren spontaan geëvolueerd tot ongeëvenaarde recht opstaande lansen. Vooral de man van het aanbod had er één van aantrekkelijk grote omvang.
Eén voor één zoog ze haar mond in. Ze genoot met volle teugen van de twee pikken die om haar recht overeind stonden en door de bewegingen van haar mond nog groter leken te worden dan ze al waren. De mannen kreunden van genot.
Aansluitend ging ze wijdbeens op de bank ging liggen. Na zich uitgebreid te hebben laten beffen, wilde ze pers sé de mooie man bovenop. Terwijl hij diep bij haar binnen drong, omsloot haar mond de pik van de ander. Geiler en geiler werd ze van de situatie. Eén pik heftig stotend in haar kutje, de ander in haar mond.
Daarna gebood ze de mooie man op de bank te gaan liggen. Ze schoof haar mooie lichaam over zijn pik en nam die van de ander in de hand.
Terwijl ze voorover boog, voelde ze haar borsten heerlijk in de mond van de man onder haar verdwijnen. Terwijl ze aan de pik van de ander rukte, merkte ze dat hij zijn handen op haar kont had gelegd. Langzaam bewoog hij zijn handen over haar billen. Toen spreidde hij ze en wreef met zijn vingers over haar aars. Ze begreep zijn bedoeling. Het voelde lekker en ze was ontzettend geil, maar of ze in haar kontgat geneukt wilde worden wist ze nog niet. Wel had ze een enorme behoefte aan de hondjes houding. Ze klom van de man af, keek hem aan, gaf hem een zoen en vroeg of hij van de bank wilde gaan. Vervolgens legde ze zichzelf met opgetrokken knieën op de bank en stak haar kont geil omhoog. Als een haai op z’n prooi, dook de eerste man er meteen bovenop. Heerlijk voelde ze zijn geile pik diep in haar stoten. Ze kreunde. Toen hij van haar af ging en de ander zich op haar kont stortte, kermde ze. Wat een groot genot toen deze pik haar gleuf bereed. Haar hele gat was één en al lul geworden. Toen hij goed op ritme kwam en ze die verrukkelijke stoten voelde, begon hij zwaar te hijgen. Ze keek even om, wilde wat zeggen, maar het genot was te groot. Ze was zo ontzettend geil, dat ze nog meer behoefte ontwikkelde. Ze beval de man van haar af te gaan en op de bank te gaan liggen. Toen hij met zijn rug op de bank lag, schoof ze het middelpunt van haar mooie richtingaanwijzers over zijn enorme speer. Weer dat intense genot bij het binnengaan. Terwijl hij haar borsten pakte, wenkte ze naar de ander en gaf haar bedoeling aan. Ze bukte voorover, stak haar kont zo ver mogelijk omhoog en spreidde haar billen zo goed ze kon. Ze moest en zou nu door twee pikken geneukt worden. Voorzichtig schoof hij zijn lul haar kontgat in. Toen ze de pikken in haar voelde stoten, hield ze het niet meer. Haar lichaam trilde heftig en luid kermend kwam ze klaar. Nog geiler stootten de mannen door. De enorme paal van de man onder haar, bewerkte haar kutgat zo lekker, dat ze zelf niets hoefde bij te dragen om opnieuw een hoogtepunt te ervaren. Haar gedachten gingen op dat moment verder dan haar voegen. Deze ongelofelijk lekkere pik wilde ze veel en veel vaker in zich voelen. Door zo’n geile lul had ze zich nog nooit laten beslaan. Toen voelde ze dat beide lullen harder begonnen te kloppen. Ze keek naar de mooie man achter haar. Opnieuw gaf ze haar bedoeling aan. Of het door de dikke pik van de man onder haar zou lukken wist ze niet, maar het was te proberen. Ze wilde dat beide pikken zouden klaarkomen in haar kutje. Nog wijder ging de poort open. Haar kutje was één en al geilheid. Ze zuchtte diep. Wat een gevoel. Opnieuw kwamen beide mannen op ritme. Toen ze die dikke paal nog harder voelde worden en heftig tegen haar tunnel begon te kloppen, golfde er van alles bij haar naar binnen. De geilheid van de één riep dat ook op bij de ander. Binnen no time timmerde ook die paal goed aan de weg en spoot haar geile kutje meer dan vol.
Hijgend gingen de mannen van haar af, ze likte de pikken af en vrijde nog een tijd met de mooiste van de twee. Ze was weer helemaal terug in het aloude verlangen.


6 Paul.
Met een onbehagelijk gevoel zit ik in de tuin.
Waarom reageert ze toch niet. De eerste paar keer leek het allemaal aardig te gaan, maar opens is het over. Op zijn brief krijgt hij alleen maar een vage reactie. Twijfel en onzekerheid bij haar. Maar wat die twijfel of onzekerheid nou precies is. En er naar toe gaan wil hij ook niet. Als ze niet wil, dan ook maar niet. Maar het voelt wel klote.
En dan die rare verhalen in het dorp. Volgens de mensen in het dorpscafé zou ze het met jan en alleman doen. Waar komt dat opeens vandaan?
Maar goed, nog twee dagen dan zit de vakantie er op en verdwijn ik hier. Misschien is dat ook wel het beste. Ik loop naar binnen en start de computer op. Opeens krijg ik een idee.

7. Afsluiting
In eerste instantie begreep ze niet hoe het kwam, maar toen ze een paar maal in het dorp verscheen was het wel duidelijk.
Na verloop van tijd, nam haar klantenbestand zienderogen af. In het dorp merkte ze dat als ze ergens verscheen men haar zwijgend nastaarde.
Toen ze op een keer de klant ontmoette die haar ooit mee uit had gevraagd werd het wel duidelijk.
“We laten ons hier niet door hoeren knippen”, was het enige wat hij uitkraamde.
Ze schrok. Hoewel ze nog altijd geen genoeg kon krijgen van die lekkere paal die haar regelmatig neukte, ging haar dit te ver. Een paar keer had ze samen met een paar vrienden van hem een orgie gehouden. Waarschijnlijk kwam het daar vandaan. Stelletje hypocrieten dacht ze. Maar wat zo ook dacht of deed, de klanten bezochten steeds minder haar winkel. Uit nood verkocht ze het pand en trok zich terug in de grote stad.

Op een dag zat ze in gedachten verzonken op een plein wat te drinken.
Opeens zag ze Wendy.
“Hé, Wendy. Hoe is het met jou”.
Wendy draaide zich om en begroette haar hartelijk.
“En met jou?”
“Ach. Gaat. Heb mijn winkel verkocht. Nu woon ik hier”.
“Met mij gaat het prima. Optredens lopen goed en ja, ik heb een nieuwe leuke vriend. We denken er over om te gaan trouwen”.
“Echt waar gaaf man”.
“Ja, ik ben helemaal verliefd, weet je. En wat ik helemaal niet wist, hij is krankjorum rijk”.
“Echt waar, bofkont”.
“Hoe heet hij?”
“Paul. Paul Debussy”.
Ze schrok. Paul. Trouwen met Wendy? Ze had wel een keer haar naam genoemd maar…
“En jij”
“O, ik woon weer in de grote stad. Heb een leuk baantje en vermaak me uitstekend”.
“Mooi. Sorry, maar ik moet weer gaan. Geef me je adres, dan stuur ik je te zijner tijd een kaart”.